مصرف در حاملگی و شیردهی:حاملگی: محلول تزریقی رینگر ممکن است در حین حاملگی تجویز شود که در این صورت تجویز آن باید با کنترل کامل شرایط بیمار و نیز درنظر گرفتن محاسن در برابر مضرات ، صورت پذیرد.شیردهی: محلول تزریقی رینگر ممکن است در حین شیردهی تجویز شود که در این صورت تجویز آن باید با کنترل کامل شرایط بیمار و نیز درنظر گرفتن محاسن در برابر مضرات ، قبل از تجویز صورت پذیرد.توجه: در صورت اضافه کردن هر نوع فرآورده دارویی به محلول رینگر طبیعت دارو و نیز خصوصیات داروی اضافه شده در حین بارداری و شیردهی به صورت مجزا بررسی گردد.مصرف در کودکان: مصرف محلول تزریقی رینگر در کودکان باید با نظر پزشک و بر اساس وضعیت بالینی بیمار صورت پذیرد.مصرف در سالمندان:به صورت کلی، انتخاب دوز برای بیماران سالمند باید با احتیاط و با شروع از دوز پائین و با درنظرگرفتن عملکرد کبدی، کلیوی، قلبی و بیماریهای زمینه ای صورت پذیرد.
عوارض جانبی:عوارض شایع ناشی از تجویز محلول تزریقی رینگر عبارتند از: هایپرهیدراسیون و بلوک قلبی در بیماران مبتلا به بیماریهای قلبی و ادم ریوی و نیز اختلال در غلظت الکترولیت های پلاسما.عوارض ناشی از روش تجویز :شامل تب، عفونت در محل تزریق درد و واکنش های حساسیتی در محل تزریق، التهاب وریدی، ترومبوز وریدی، فلبیت و انتشار مایعات از رگها به فضای میان بافتی.عوارض ناشی از داروها و فرآورده های اضافه شده به محلول تزریقی رینگر: در این مورد طبیعت و خصوصیت دارو و فرآورده اضافه شده به محلول تزریقی رینگر مشخص کننده نوع عوارض جانبی بروزیافته خواهد بود.توجه: در صورت بروز هرگونه عوارض جانبی اشاره شده در بالا، تزریق محلول رینگر باید قطع گردد.